Kwaheri Kenya
Door: Bart
Blijf op de hoogte en volg Bart
10 November 2010 | Kenia, Kapenguria
Mwaka umekwisha, nitaendelea Hell's Gate kwanza, halafu Ethiopia, baadaye Uholanzi.
==> Het jaar zit erop, ik ga nu eerst naar Hell's Gate Park, daarna naar Ethiopië, en dan naar NL.
Het is een goed jaar geweest hier in Kenia, Kapenguria, Nairobi, de kust, op de top van Afrika, en ergens 18 meter onder zeeniveau. De laatste weken zijn redelijk druk geweest met de laatste trainingen, en afscheidsborrels. Voornaamste trainingen waren aan Kleuterleraren – Early Childhood Development teachers alhier -, en aan Chiefs. De training voor de Kleuterspecialisten is belangrijk omdat zij bij kinderen op jonge leeftijd kunnen onderkennen als er een handicap van wat voor soort ook aanwezig is. Men kan dan snel kan ingrijpen, met bv. medische hulp, individuele onderwijs-aanpak, steun aan de familie etc. De leraren waren erg enthousiast over de training en overlopend van motivatie om kinderen te helpen. Hoop dat ze niet nu álle kinderen als met handicap bestempelen in een vlaag van overdaad.
De Chief trainingen zijn belangrijk omdat zij de algehele stemming in een gemeenschap kunnen bepalen, en mensen bij hen steun zoeken voor problemen waar ze zelf niet uitkomen. In Kenia, zowel in de landelijke als stedelijke gebieden, rust een taboe op handicaps. In economisch meer uitgedaagde gezinnen heeft dit veel te maken met een gebrek aan kennis over oorzaken en mogelijkheden tot hulp, en bijgeloof over een vloek die over het gezin kan rusten. Plus armoede zelf, helpt ook niet mee. In de middenklasse en hoger heeft men dan weer meer kennis over handicaps, maar verbergt men kinderen vaak voor buitenstaanders aangezien men bang is dat kinderen met handicaps niet voor vol worden aangezien, en daarmee het gezin, wat de carriere en sociale status in gevaar brengt. Denkt men.
Zo kan het gebeuren dat kinderen bij geboorte verstoten worden, gedood, ontkend of later school ontzegd. De moeder van de kinderen loopt ook het risico verstoten te worden. Een jonge vrouw in een zelfhelp groep wist te vertellen hoe ze vlak na haar geboorte door haar vader naar een rivier werd gebracht, aan de bedding ervan werd achtergelaten, en door toevallige passanten op tijd is opgepikt. Deze passanten, door haar Samaritanen genoemd, hebben haar onder hun hoede genomen, ze heeft opleiding etc. genoten, en gaat nu een CD opnemen. Contact met haar vader is nog niet mogelijk, maar is in de planning.
Chiefs bij uitstek hebben de rol en mogelijkheid om in dit taboe verandering te brengen. Als een chief op gemeenschapsbijeenkomsten vertelt dat het hebben van een handicap iedereen en ieder gezin kan overkomen, en het mogelijk is via hem/ haar steun te krijgen en doorverwezen te worden, dan wordt het nogal veel makkelijker voor ouders om open te zijn. Succes verzekerd. De chiefs in het algemeen staan zeer open voor dit soort onderwerpen, en omarmen alle kennis, contacten en hulp. Ofwel, goede laatste training.
Op 2 november verliet ik Kapenguria, na een jaar lang koeien tellen, riet en onkruid in m'n groententuin kort houden met een machete, ugali eten, berg op- en af naar m'n kantoor lopen, de zon zien ondergaan boven Mount Elgon, trainingen plannen en met feilloze precisie uitvoeren, het leven en de Keniaanse politiek doornemen met m'n collega's.
De laatste zaterdag had ik een Soda & Chapati party met m'n buren, zo'n 20 mensen, in mijn huis. Erg leuk, goede chapati's – soort water & bloem pannenkoeken, maar dan niet zoet -. De laatste maandag had ik een collega's-borrel, een Soda, Tusker & Nyama Choma party. Tusker is het lokale bier, en Nyama Choma een geroosterde geit.
Nu ben ik in Nairobi, ga komend weekend met VSO-vrijwilligers naar Hell's Gate park, een wildpark waar je doorheen kunt fietsen. Meeste collega-vrijwilligers zijn ook een jaar hier geweest, in het land dan, en wordt dus een goodbye-fietstocht. "Halafu" (daarna) vlieg ik naar Ethiopië, om zo'n 6 weken te backpacken, veel zin in, en daarna tropisch Holland opzoeken. Ook veel zin in.
Mocht er iemand een project/ programma management baan in A'dam centrum niet in de IT-sector in de aanbieding hebben, dan mag je me bellen!
Groeten daar en hasta la vista
Bart
==> Het jaar zit erop, ik ga nu eerst naar Hell's Gate Park, daarna naar Ethiopië, en dan naar NL.
Het is een goed jaar geweest hier in Kenia, Kapenguria, Nairobi, de kust, op de top van Afrika, en ergens 18 meter onder zeeniveau. De laatste weken zijn redelijk druk geweest met de laatste trainingen, en afscheidsborrels. Voornaamste trainingen waren aan Kleuterleraren – Early Childhood Development teachers alhier -, en aan Chiefs. De training voor de Kleuterspecialisten is belangrijk omdat zij bij kinderen op jonge leeftijd kunnen onderkennen als er een handicap van wat voor soort ook aanwezig is. Men kan dan snel kan ingrijpen, met bv. medische hulp, individuele onderwijs-aanpak, steun aan de familie etc. De leraren waren erg enthousiast over de training en overlopend van motivatie om kinderen te helpen. Hoop dat ze niet nu álle kinderen als met handicap bestempelen in een vlaag van overdaad.
De Chief trainingen zijn belangrijk omdat zij de algehele stemming in een gemeenschap kunnen bepalen, en mensen bij hen steun zoeken voor problemen waar ze zelf niet uitkomen. In Kenia, zowel in de landelijke als stedelijke gebieden, rust een taboe op handicaps. In economisch meer uitgedaagde gezinnen heeft dit veel te maken met een gebrek aan kennis over oorzaken en mogelijkheden tot hulp, en bijgeloof over een vloek die over het gezin kan rusten. Plus armoede zelf, helpt ook niet mee. In de middenklasse en hoger heeft men dan weer meer kennis over handicaps, maar verbergt men kinderen vaak voor buitenstaanders aangezien men bang is dat kinderen met handicaps niet voor vol worden aangezien, en daarmee het gezin, wat de carriere en sociale status in gevaar brengt. Denkt men.
Zo kan het gebeuren dat kinderen bij geboorte verstoten worden, gedood, ontkend of later school ontzegd. De moeder van de kinderen loopt ook het risico verstoten te worden. Een jonge vrouw in een zelfhelp groep wist te vertellen hoe ze vlak na haar geboorte door haar vader naar een rivier werd gebracht, aan de bedding ervan werd achtergelaten, en door toevallige passanten op tijd is opgepikt. Deze passanten, door haar Samaritanen genoemd, hebben haar onder hun hoede genomen, ze heeft opleiding etc. genoten, en gaat nu een CD opnemen. Contact met haar vader is nog niet mogelijk, maar is in de planning.
Chiefs bij uitstek hebben de rol en mogelijkheid om in dit taboe verandering te brengen. Als een chief op gemeenschapsbijeenkomsten vertelt dat het hebben van een handicap iedereen en ieder gezin kan overkomen, en het mogelijk is via hem/ haar steun te krijgen en doorverwezen te worden, dan wordt het nogal veel makkelijker voor ouders om open te zijn. Succes verzekerd. De chiefs in het algemeen staan zeer open voor dit soort onderwerpen, en omarmen alle kennis, contacten en hulp. Ofwel, goede laatste training.
Op 2 november verliet ik Kapenguria, na een jaar lang koeien tellen, riet en onkruid in m'n groententuin kort houden met een machete, ugali eten, berg op- en af naar m'n kantoor lopen, de zon zien ondergaan boven Mount Elgon, trainingen plannen en met feilloze precisie uitvoeren, het leven en de Keniaanse politiek doornemen met m'n collega's.
De laatste zaterdag had ik een Soda & Chapati party met m'n buren, zo'n 20 mensen, in mijn huis. Erg leuk, goede chapati's – soort water & bloem pannenkoeken, maar dan niet zoet -. De laatste maandag had ik een collega's-borrel, een Soda, Tusker & Nyama Choma party. Tusker is het lokale bier, en Nyama Choma een geroosterde geit.
Nu ben ik in Nairobi, ga komend weekend met VSO-vrijwilligers naar Hell's Gate park, een wildpark waar je doorheen kunt fietsen. Meeste collega-vrijwilligers zijn ook een jaar hier geweest, in het land dan, en wordt dus een goodbye-fietstocht. "Halafu" (daarna) vlieg ik naar Ethiopië, om zo'n 6 weken te backpacken, veel zin in, en daarna tropisch Holland opzoeken. Ook veel zin in.
Mocht er iemand een project/ programma management baan in A'dam centrum niet in de IT-sector in de aanbieding hebben, dan mag je me bellen!
Groeten daar en hasta la vista
Bart
-
12 November 2010 - 08:29
Brigit:
Hey broertje,
Raar om zo'n 'afscheidsverslag' te lezen. Je hebt wel erg veel meegemaakt in het afgelopen jaar in Kenya. Geniet de komende weken in Ethiopië!!
Daarna ben ik wel blij dat ik je eindelijk weer in levende lijve kan zien en de meiden willen je ook graag weer zien!
goede reis nog! -
19 November 2010 - 14:08
Mama:
Wat leuk dat deze website gewoon doorgaat nu je in Ethiopië bent!! -
25 December 2010 - 13:43
Suus:
heeej oom Bart
ik vind het super fijn dat je binnenkort weer terugkomt, ik kom je mee van schiphol halen want dat had mama belooft. gaat verder alles goed? met mij wel en met Waggel en Twister mijn gerbils ook. tot gauw
xx Suus -
28 December 2010 - 15:50
Jeroenv:
Hoi Bart, mijn vader zit momenteel weer in Bahir Dar om college te geven. Laat even weten als je in de buurt bent! Grts, Jeroen -
01 Januari 2011 - 12:16
Bart Starmans:
Olá Jeroen, Bahir Dar ben ik een paar weken geleden kort geweest. Geeft je vader college over hoe weer water in de Blue Nile Falls te krijgen? ;-) De Falls lijken nu alsof iemand vergeten heeft de kraan dicht te draaien en het nog wat drupt. Anyway, leuk mooi land. Cu in NL
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
